به‌تون

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /بِه/تون/

اسم مرکب[ویرایش]

به‌تون

  1. (نفرین): به جهنم، به دَرَک.
  2. نخوردند، نخوردند! به جهنم! به تون «شهری»

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن