ترس
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /تَرس/
صفت[ویرایش]
ترس
- ترس به معنای اظطراب و استرس، حس طبيعی انسان می‌باشد كه در مقابل خطرها به نوعی زنگ خطر است.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- /تُرُسْ/
- در گویش گنابادی یعنی خاک سفت ( نوعی از خاک که چون سنگ سفت است و نه سنگ است و نه خاک و با آن نمیتوان گل درست کرد.)
صفت فاعلی[ویرایش]
زبان دیگر[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /تُرُس/
اسم[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- زمین سخت، محکم.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین