ترنم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /تَرَن/نُم/

مصدر لازم[ویرایش]

ترنم

  1. خواندن شعر، ترانه و مانند آنها به حالت موسیقیایی و معمولا با صدای پایین،
  2. سراییدن، آواز خواندن، زمزمه کردن یک نغمه، آواز، سرود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن