جریره
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی ۱[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- (جَ رِ)
اسم[ویرایش]
جریرة
- گناه، جنایت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- (جَ یِ)
- هجاوندی :جَر-یِره
اسم خاص[ویرایش]
جریره
- ~ نام دختر پیران‌ویسه شاه ترکان و نام مادرش گلشهر بود، سیاوش هنگام ورود به توران نخست با جریره ازدواج نمود سپس با فرنگیس.
- سیاوش چو روی جریره بدید ..... خوش آمدش، خندید و شادی گزید