خدیو
(تغییرمسیر از خديو)
(خَ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- ارباب، پادشاه. خادم
- ز هرّای درندگان چنگ دیو ..... شده سست از خشم گیهان خدیو
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- محمود جعفری دهقی، امیر عمادالدین صدری (پاییز و زمستان ۱۳۹۰)، «وامواژههای بلخی در پارسی نو»، زبانشناخت، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال دوم، شمارهٔ دوم، ص ۳