دستان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /دَستان/

اسم[ویرایش]

دستان

  1. مخفف داستان و جمعِ دست.
  2. لقب زال پدر رستم و فرزند سام نریمان.
    به سیمرغ بنگر که دستان چه گفت/ که سیر آمدستی همانا ز جفت. «فردوسی»
  3. سرود، نغمه.
  4. نیرنگ، فریب.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه