رانگی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- اوستایی
آوایش[ویرایش]
- /رانگی/
اسم خاص[ویرایش]
رانگی
- در یشتهای ۲۳ و ۲۴ اوستا، ضمن نیکوییهایی که برای ویشتاسپسس آرزو میشود؛ وصول به رانگی نیز آرزو شده.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: (ص۵۹۶) ISBN 964-445-106-6