زندیک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

زَ

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی: zandīk

صفت[ویرایش]

  1. مرتد، بی‌دین. برگرفته از زند و به معنی تفسیر است. شخصی را گویند که به اوامر و نواهی کتاب زند و پازند عمل کند و معرب آن زندیق است.