س

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [سِ]

حرف[ویرایش]

سین

  1. سین، حرف پانزدهم از الفبای فارسی، برابر با عدد ۶۰ در حساب ابجد.
    سین از خدایان کهن تمدن بین‌النهرین و همچنین مصدر فعل شکستن در گویش بهاری.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین