شکرپاره

(~. رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• سانسکریت و فارسی

اسم مرکب

1. قطعه‌ای از شکر.
2. آن چه مانند شکر شیرین باشد.
3. زردآلوی شیرین.
4. قسمی شیرینی، طرز تهیة آن چنین است که مثلاً پنج سیر روغن را داغ کرده و به قدری آرد بریزند که مثل تر حلوا شود، آن وقت آن را کنار گذارند تا سرد گردد، سپس در میان سینی ریزند و خوب بمالند تا سفید شود و به عدد ده - دوازده سیر شکر را قوام آورند، سپس آن را تکان دهند تا سفت و سرد شود. آن گاه آن‌ها را مخلوط کنند و ته سینی را دارچین پاشیده و پهن کنند و یک دو سیر هم قند کوبیده روی آن پاشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین