صهیون
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- عبرى
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ صهیون دارد |
آوایش[ویرایش]
- [صَح/یون]
صفت[ویرایش]
صهیون
- نشعت گرفته از مکتب تورات و آئین یهود نام کوهی و نیز به گروهی خاص از پیروان کیش موسی اطلاق می‌گردد.
- برخی منابع عبری تلفظ صحیح کلمه را زایون پیشنهاد می‌کنند و در هر دو اصطلاح صهیون و زایون پسوند آنها یعنی یون محرز است و به معنی کندن یا درآوردن لباس از تن است. نکته مهم در اصطلاح صهیون مانند برخی اصطلاحات تاریخی و جغرافیایی نادر حرف اضافه ه است بدون حرف مزبور نتیجه صیون خواهد بود و حرف ص با صا خود معمایی است مانند معنی صَدِق.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––