قاندیل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /قان/ دیل/
اسم مرکب[ویرایش]
قاندیل
- شکل درست و قابل فهم قندیل.
زبان دیگر[ویرایش]
- بهاری
فعل[ویرایش]
- زبان التماس، زبان التماس همراه با عجز و لابه و ترس.
- قان دِیلِه یالباردِم، غُلاق آسمَدهِ
- هر چه عجز و لابه کردم، گوش نکرد.
- قان دِیلِه یالباردِم، غُلاق آسمَدهِ