قراس
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- زبان معیار باستان
آوایش[ویرایش]
- /قِر/آس/
اسم مرکب[ویرایش]
قراس
- واحدی برای شمارش، معادل دوازده دوجین یا صد و چهل و چهار (۱۴۴) عدد.
- قراس ممکن است در زبان معیار باستان به دو کلمه قِر - آس قابل تجزیه باشد؛ که به معنی بر هم زننده قاعده یا عرفی بوده است.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس