مزکت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • آرامی

آوایش[ویرایش]

  • /مَزکِت/

اسم[ویرایش]

مزکت

  1. نمازخانه، مسجد، خانه‌ی خدا، بیت‌اﷲ. مزگت، مژگت.
    احتمالا از میان اصطلاحات فوق، مزکت، مزگت، یا مژگت، تلفظ باستانی آن به زبان معیار باستان، «مَزکَت» درست بوده، و از دو کلمه ساده مِز و کَت یعنی دهکده مزها احتمالا به معنی معتقدان، متافیزیک‌ها است.

جستارهای وابسته[ویرایش]