مسبغان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /مس/بغان/

اسم خاص[ویرایش]

مسبغان

  1. این اصطلاح همراه هیزبغان در دوران ساسانیان متداول بوده و ظاهراً به یک گروه از بغان اطلاق می‌شده که وظیفه مجازات اعدام بصورت خفه کردن افراد مست را داشتند.