مصطبه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /مص/تبه/

صفت[ویرایش]

مصطبه

  1. به مفهوم باستانی آن تب کردن مَس یا مست. به‌صورت واژگون تب مست.
    الواح آشوری هشتصد و هفتصد پیش از میلاد از کشور یا قبیله کوچک مسّی نام می‌برند که پیرامون دریاچه ارومیه ساکن بودند.

زبان دیگر[ویرایش]

  • عربی

اسم[ویرایش]

مصطبة

  1. سکو، تخت.
  2. محل اجتماع مردمان.
  3. جایگاه گدایان.
  4. میخانه، میکده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین