مهره
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مُهرِه/
اسم[ویرایش]
مهره
- گلوله کوچک از شیشه یا سفال و جز آن‌ها. تاس.
- بزد مهره بر کوهه ژنده پیل/ زمین جنب جنبان چو دریای نیل «فردوسی»
- نام هر یک از استخوان‌های کوچکی که در تشکیل ستون فقرات جانداران شرکت دارند.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه