پرش به محتوا

میغ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /مِیغ/

اسم

[ویرایش]

میغ

  1. ابر، سحاب، ابر سیاه، مه.
    ز گَرد سواران هوا بست میغ/ چو برق درخشنده پولاد تیغ «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه