هماون

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • [هَ/مٰا/ون]

اسم[ویرایش]

هماون

  1. نام کوهی مرتفع در شاهنامه که ایرانیان به فرماندهی توس پس از شکست در ساحل رودشهد در دامنه آن موضع گرفتند. از حاشیه رودشهد تا دامنه هماون سه روز فاصله بود.
    نظاره به کوه هماون شدند ..... نه بر آرزو پیش دشمن شدند

واژه‌های مشتق‌شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]


––––

برگردان‌ها[ویرایش]