ورور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(وِ وِ)

(شب جم.)

  1. تندتند حرف زدن، وراجی کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
prattle

پشتو[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

[wror]

اسم[ویرایش]

ورور مذکر (جمع وروڼه)

  1. برادر