پیشت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /پِیشت/

اسم[ویرایش]

پیشت

  1. (گفتگو): صدایی که با آن گربه را می‌رانند، پیش! آپیشته!
    از قدیم مرسوم بوده اکثر حیوانات اهلی با چند کلمه یا اصطلاح هدایت شوند مانند گاو، گوسفند، اسب یا گربه. در زبان بهاری برای دور کردن گربه کلمه پیشدع صرف می‌شود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن