کرگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /کَرْگ/

اسم[ویرایش]

کرگ

  1. مخفف کرگدن.
    بر آشفت ضحاک برسان کرگ/ شنید آن سخن کآرزو کرد مرگ «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه