کوردش

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کورتش

ریشه لغت

• زبان بهاری

آوایش

• /کِور/دَش/

اسم

کوردش

1. موقعی صرف می‌گردد که اوضاع کاسبی روبراه نباشد، یا در قِبال کار و خدماتی که شخص انجام می‌دهد دستمزدی دریافت نکند؛ آنوقت دَش یعنی درآمد او مسدود شده به صفت کوردش خود اظهاری می‌کند.

   کوردش ممکن است از دو بخش کور یعنی قطع شده یا مسدود شده روزی و دَش به معنی سکه و ریال رایج شکل گرفته است.

مترادف‌ها

• پیشمزد
• دستلاف