کولی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [کوئ/لِی]

اسم[ویرایش]

کولی

  1. یکی از سه قوم و تیره تبار صحراگرد و چادرنشین کهن ایرانی. دوتای دیگر عشایر و ایلیات هستند.
    کولی از یک کلمه کوئ و یک پسوند ربطی لی درست شده که معنی باستانی آن دارای شاه دارای صاحب است یعنی اینکه این صحراگرادن در سیستم قبیله‌ای خود از شاه یا رهبر تابعیت می‌کنند.

صفت نسبی[ویرایش]

  1. دوره گرد، بیابانگرد.
  2. فاحشه.
  3. غرشمال، ارقه.

اسم مصدر[ویرایش]

  1. (ح: سواری روی کول و پشت.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها[ویرایش]