کَی
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /کَی/
اسم[ویرایش]
کَی
- (قدیمی): پادشاه، شاهنشاه، منسوب به نژاد کیان نخستین سلسله شاهی بزعم شاهنامه. کیکاووس، کیخسرو.
- کَی نامور سر سوی آسمان/ برآورد و بَد خواست بر بَد گمان «شاهنامه»
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن