کُر
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
فارسی
آوایش[ویرایش]
- /کُر/
صفت[ویرایش]
کُر
- (گفتگو): بیحال، سست.
- (موسیقی): گروهی از افراد که با هم آواز میخوانند. قطعهی آوازی گروهی، برای یک یا چند صدا، آواز مشترک یک یا چند صدایی خوانندگان، آواز جمعی.
زبان دیگر[ویرایش]
- بهاری
صفت[ویرایش]
- نابینا، کور.
زبان دیگر[ویرایش]
- کُردی
اسم[ویرایش]
- پسر.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن