کینه‌خواه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /کینِه/خواه/

اسم مرکب[ویرایش]

کینه‌خواه

  1. منسوب به کین، کینه، کسی که در دل دشمنی نگهدارد.
    دمان از پس ایدر منوچهر شاه/ رسید اندر آن نامور کینه‌خواه «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه