کین
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- لولویی
آوایش[ویرایش]
- /کِین/
اسم مصدر[ویرایش]
کین
- کینه، انتقام، جنگ، عداوت، دشمنی.
- به عقیده زبان‌شناسان، کین، گین، کینگی به معنی دژ توصیف شده و احتمالا ریشه لولویی یا کوتی یا مهرانی داشته ولی از زبان عیلامی اخذ شده است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6