گَرد
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ گرد دارد |
آوایش[ویرایش]
- /گَرد/
اسم[ویرایش]
گَرد
- گرد به مفهوم باستانی آن یعنی گشت، گشتن، تجسس کردن است.
- جوامع پیش از تکوین دولت در ایران، بویژه پیشوایان اتحادیه قبایلی ماد همیشه از احتمال ناگهانی یورش لشکر آشور بیم داشتند و اگر غافل می‌شدند شکست و اسارت همه و تصرف شهردژ‌ها و اراضی تحت اختیار آنان حتمی بود. لذا جهت آمادگی و دفاع، همیشه بر مسیرهای احتمالی، دژک‌‌‌هایی احداث و جنگجویانی به منزله مرزبان آماده گشت قرار می‌دادند. نخستین شاهکی که بانی این اقدام هوشیارانه بود در اوستا تحت عنوان ویشتاسپ‌سَس نام برده می‌شود.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|