یشت ۵

از ویکی‌واژه
صفحه‌ای از آبان یشت

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • /یشت/پنج/

اسم خاص[ویرایش]

یشت‌پنج

  1. بخشی از یشت‌ها که محققان اذعان دارند در دوران پارت‌ها یا اشکانیان تدوین شده است؛ دو کلمه کهن‌تر باخدی و باوری در آن احیا شده است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]