آبا
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آبا/
اسم
[ویرایش]
آبا
- پدران، و پدر بزرگ و پدر پدر بزرگ و ... پدران از سه نسل پیش.
- سلسله آبا و اُمهات ... در ساختمان صوری و معنوی ... مداخله دارند. «مستوفی»
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- بهاری
اسم
[ویرایش]آبا
- آبا ممکن است از دو بخش آ - با شکل گرفته باشد و اصطلاح ندایی برای جلب توجه است.
- آ با اُدِ یا.
- ببین اونه ها.
- آ با اُدِ یا.
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن