پرش به محتوا

آب‌آتش‌گون

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آبِ/آتش/گون/

اسم مرکب

[ویرایش]

آب‌آتش‌گون (قدیم)

  1. (مجاز): شراب.
    ساقیا یک جرعه‌ای زآن آب آتش گون که من/ در میان پختگان عشق او خامم هنوز. «حافظ»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن