آبسنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آب/سَنگ/
اسم مرکب
[ویرایش]
آبسنگ
- ظرف سنگی برای نگهداری آب.
- (علوم زمینی): رشته‌ای از سنگ‌ها یا پشته‌های ماسه‌ای که موازی سطح دریا و معمولا در زیر آن قرار دارد.
- حوزه: [اقیانوس‌شناسی، جغرافیا، زمین‌شناسی]: نوار یا باریکه‌ای از صخره یا ماسه یا مرجان یا سازه‌های دست‌ساز در نزدیکی سطح آب یا برآمده از آن.
برگردان ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«آبسنگ» هم‌ارزِ «reef»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸