آب‌سنگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آب/سَنگ/

اسم مرکب[ویرایش]

آب‌سنگ

  1. ظرف سنگی برای نگهداری آب.
  2. (علوم زمینی): رشته‌ای از سنگ‌ها یا پشته‌های ماسه‌ای که موازی سطح دریا و معمولا در زیر آن قرار دارد.
  3. حوزه: [اقیانوس‌شناسی، جغرافیا، زمین‌شناسی]: نوار یا باریکه‌ای از صخره یا ماسه یا مرجان یا سازه‌های دست‌ساز در نزدیکی سطح آب یا برآمده از آن.

برگردان ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن

«آبسنگ» هم‌ارزِ «reef»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸