آب‌شور

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبِ/شور/

اسم مرکب

آبِ‌شور

1. آبی که دارای مقدار قابل ملاحظه‌ای نمک باشد، آب دریا.

صفت

آب‌ْشور

1. (گفتگو): شسته شده با آب.
2. حوزه: [زمین‌‏شناسی]: آبی که حاوی مقدار قابل‏ توجه‌هی مواد جامد حل شده است.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: halophile

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آب شور» هم‌ارزِ «saline water»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱