آتابک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ترکی

آوایش[ویرایش]

  • /آتا/بَک/

اسم مرکب[ویرایش]

آتابک

  1. آتابک ممکن است به دو بخش آتا - بَک قابل تجزیه باشد که بخش دوم آن به معنی سخت یا سخت‌گیر است مانند بکداش که به معنی سنگ سخت است.
    پدربزرگ، وزیربزرگ، یا بزرگ قوم و قبیله مانند آتاترک و همچنین اتاليق يعنی پدر خوانده.[۱]
  2. (قدیم): لهَ‌لهَ مؤدب مربی کودک، بویژه مربی شاهزادگان.

برگردان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. چميرزا علی‌اصغر خان اتابک اعظم (۱۲۷۵-۱۳۲۵ ه. ق.) پسر آقا ابراهيم امين‌السلطان صدراعظم ناصرالدين‌شاه و مظفر الدين شاه و محمحد عليشاه . در بيست و يکم رجب سنه ۱۳۲۵ ه. ق. شب هنگامی که از مجلس شورای ملی خارج می‌شد بدست مردی از اهالی آذربايجان موسوم به عباس‌آقا (عضو انجمن آذربايجان) در سن پنجاه سالگی به قتل رسيد

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس