آجدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آجدَن/

مصدر فعل متعدی

آجدن

1. بن ماضی آج؛ آژان. آجدان.
2. به زبان بهاری ماده‌ای که باعث ترشیده شدن خمیر خواهد شد؛ آجه خمیر.
3. (قدیم)‎: آجیدن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن