آجیدن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آجیدَن/
مصدر فعل متعدی
[ویرایش]
آجیدن
- بن مضارع آجین: فرو بردن سوزن، نشتر، و مانند آنها در چیزی. آژدن.
- سوزن زدن، بخیه زدن ؛ فرو بردن سوزن، درفش، نیشتر و مانند آن در چیزی.
- آجدار و دندانه‌دار کردن چیزی، آجیده دوزی کردن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن