آجیده
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آجِیده/
اسم[ویرایش]
آجیده
- نوعی گیوه، تهیه شده به صورت آجیده.
- بخیه، ناهمواری‌هایی سطح چیزی.
صفت مفعولی[ویرایش]
- دوخته شده با نخ کلفت و بخیه‌های بزرگ و معمولا منظم.
- خلانیده، سوزن فرو برده.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ‌سخن