گیوه

فارسی

(وِ)

اسم

1. نوعی کفش که رویه‌ی آن از نخ یا ابریشم بافته می‌شود.

ترکیب: گیوه‌ها را ورکشیدن: کنایه از: تصمیم به رفتن گرفتن و آمادهٔ حرکت شدن.

منابع

• فرهنگ فارسی معین