آدار
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- سریانی
آوایش
[ویرایش]- /آدار/
اسم
[ویرایش]
آدار
- (گاه‌شماری): آذار. امروزه در تقویم یهودی به صورت آدار نوشته می‌شود.
- آدار در زبان بهاری به دو بخش آ - دار قابل تجزیه است و زمانی مسموع می‌شود که بخواهند با تعجب به دار که آن هم معنی چوبه‌دار یا جای تنگ است، اشاره کنند.
مترادف‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس