آذم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتار

آدم

ریشه لغت[ویرایش]

پهلوی

  1. ( = بشر، انسان ) این واژه در پارسی باستان adam ( =منم ) در سنسکریت: اَهَم aham و در سغدی آذم ãżam بوده و عبری یا عربی نیست و مترادف های پارسی آن اینهاست: پومان، جانتو jãntu ( سنسکریت ) مانوشیا ( سنسکریت )

فعل[ویرایش]

آذم

  1. این واژه اوستایی است که وارد عربی و دیگر زبان ها شده، اصل آن اَیودامَن است به معنای نخستین آفریده
    منابع.فرهنگ کوچک زبان پهلوی
    فرهنگ واژ های اوستا
    لغت نامه دهخدا

برگردان[ویرایش]