آرام‌داشتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آرام/داشتَن/

اسم مرکب[ویرایش]

آرام‌داشتن

  1. قرار و سکون و آرامش داشتن.
    از آن روز تا کنون دقیقه‌ای آرام نداشت. «صادق هدایت»
  2. (مجاز): از ایجاد ناامنی و وحشت باز ایستادن؛ ساکن و بی‌سروصدا بودن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن