آرامکردن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آرام/کردَن/
مصدر فعل لازم[ویرایش]
آرامکردن
- تسکین دادن، تسلی دادن.
- (مجاز): ایجاد امنیت کردن در جایی، امن و بیخطر کردن.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن