آرایشگری

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرایشگری/

حاصل مصدر

آرایشگری

1. عمل و شغل آرایشگر. زیبا سازی، زینت بخشی.

   زیباترین چیز ... همین آرایش‌گری‌های آفتاب غروب است. «نفیسی»

مترادف‌ها

• آرایش، آرایشی، آرایشگاه، آرایشگر

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: decoration

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن