پرش به محتوا

آراینده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرایَنده/

صفت

[ویرایش]

آراینده

  1. صفت از آراستن؛ آنکه یا آنچه آرایش می‌دهد.
    آراینده دوستان خویش به لباسِ احسان. «میبدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن