آردل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فرانسوی
آوایش[ویرایش]
- /آردِل/
اسم[ویرایش]
آردل
- فراش، مأمور اجراء یا فراشی مأمور احضار سپاهیان و متهمان بود. آردال.
- آردل ممکن است از واژه اردل یا اردلان مأخوذ شده باشد و به دو بخش ار - دَل قابل تجزیه است.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس