آزندن

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عازندن

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آزِندَن/

مصدر فعل متعدی

آزندن

1. خراش دادن با چیزی، آجیدن. خلاندن. آزن.
2. عضله‌های بیمار به سوزن‌ها همی آزنند. «»جرجانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

اسم

'

1. مترادف دست‌کم، نسبتاً در زبان فارسی، زمانی صرف می‌گردد که بخواهند تعداد یا دفعات چیزی یا کسی را یادآوری کنند.

   آزِنَن یوز دَفَع گَلْدِم!

   دست‌کم صد بار آمدم!