آسا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آسا/
اسم
[ویرایش]
آسا
- (قدیمی): شکل و شمایل. خمیازه، دهان‌دره. زیب، زینت. وقار، تمکین.
- پسوند و جزء پسین بعضی کلمه‌های مرکب است که شباهت را می‌رساند مانند: رعدآسا. برق‌آسا.
فعل
[ویرایش]- بن مضارع آسودن.
کهن واژه
[ویرایش]
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس
زبان دیگر
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /آس/آ/
اسم
[ویرایش]آسا
- مترادف آویزان‌کن، بیاویز، آویخته‌کن در زبان فارسی که شاید قید محسوب شود.
- رَخدِ یودِین آسا!
- لباس را شستی آویزان کن‌حا!
- رَخدِ یودِین آسا!