آسایش‌داشتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسایش/داشتَن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

آسایش‌داشتن

  1. آسوده بودن.
    چطور می‌تونستم آسایش داشته باشم. «صادق هدایت»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن