آسایش‌یافتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسایش/یافتن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

آسایش‌یافتن

  1. به راحتی و آرامش رسیدن.
    همینکه اندکی آسایش یافت، بار دیگر او را در فضا رها میکند.‌«مرتضی‌مطهری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن